معنی محمد بن عبدالله - جستجوی لغت در جدول جو

احمد بن محمد بن عبدالله. از محدثان و علمای عامه است. (ریحانه الادب). یکی از ویژگی های بارز محدثان، دقت در نقل حدیث همراه با بررسی دقیق زنجیره راویان بود. آنان با استفاده از فنون پیشرفته نقد حدیث، توانستند روایات صحیح را از میان انبوهی از احادیث جعلی یا ضعیف جدا کنند. محدث کسی بود که با بررسی دقیق سند (اسناد روایت)، متن حدیث، و تطبیق آن با منابع دیگر، به راستی آزمایی سنت پیامبر اسلام می پرداخت و آن را حفظ می کرد.

لغت نامه دهخدا

احمد ابن محمد بن عبدالله

ابن محمد بن عبدالله الاسکندری القاضی المالکی، المقلب بفخرالدین بن المخلطه. از شاگردان ذهبی مشهور و یحیی بن محمد صنهاجی و غیر این دو. وفات او در رجب 759 ه. ق. بوده است. (روضات الجنات ص 64)

لغت نامه دهخدا

طاهر ابن محمد بن عبدالله

ابن محمد بن عبدالله ، ابوعبدالله البغدادی. وی به نیشابور فرود آمد، و در آنجا از ابوحامد محمد بن هارون الحضرمی، و احمد بن القاسم برادر ابواللیث الفرائضی، و محدثانی که بعد از آن دو تن بوده اند، روایت حدیث کرد. حاکم ابوعبدالله البیّع، از طاهر روایت دارد، طاهر زیرکترین محدث از عداد عراقیان و نیکوترین فتوی دهندگان از آنان بود، و از حیث کتابت نیز نیکوتر از آنها بشمار میرفت، و از همگی آنان بیشتر مورد استفاده بود. خبرد داد مرا محمد بن علی المقبری، ازمحمد بن عبدالله بن محمد الحافظ که گفت ابوعبدالله طاهر البغدادی، روز پنجشنبۀ هشتم ربیع الاول سال 383 هجری قمری در نیشابور وفات یافت. (تاریخ خطیب ج 9 ص 358)

لغت نامه دهخدا

معنی محمد بن عبدالله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما